Namen van de goden op de bark:
846 (god): Wepwawet (Opener van wegen)
847 (god): Sia (Goddelijke waarneming)
848 (godin met schijf en hoorns): Vrouwe van de bark
849 (omcirkelende slang): Omcirkelende slang
850 (god met ramskop): Vlees
851 (god met valkhoofd): Horus die prijst
852 (god): Stier van Maat
853 (god): Waakzame
854 (god): Hu (Goddelijke uitspraak)
855 (god): Gids van de bark
856 (scarabee): Khepri
Tekst boven de bark:
<Deze grote god gaat voort op deze wijze op deze plaats,
in de wervelkolom van deze geheime beeltenis (van de slang) van ‘ Leven van goden’.
Terwijl zijn goden die hem verslepen.
Zoals hij in zijn staart binnengaat,
zo komt hij uit zijn mond tevoorschijn,
geboren in zijn verschijningsvorm van Khepri,
en de goden in zijn bark evenzo.
Hij rust boven de geheimzinnige beeltenis van Shu,
die de hemel scheidt van het land en van de diep duisternis.
Het zijn zijn twee armen die de onderwereld verzegelen.
Dan rust deze god in de oostelijke horizon van de hemel,
en Shu onthaalt hem,
wat wil zeggen in zijn verschijningsvorm (als Khepri),
aan de oostelijke rivier-oever.>
De Zonne-bark wordt voortgetrokken met dezelfde bemanning aan boord, als sinds Uur 7. Het enige verschil is de toevoeging van een scarabee, Chepri verschijnt aan de boeg van de bark.horizontaal gericht, aan de voorsteven en de zonneschijf op het hoofd van Re hoofd wordt herenigd met de Uraeus-slang.
Namen van de twaalf trekkende goden:
857 (trekkende god): De oude
858 (trekkende god): De ouderling.
859 (trekkende god): Die zwak is van ouderdom
860 (trekkende god): De wijze
861 (trekkende god): Die het leven betreedt
862 (trekkende god): Die zijn jaren gepasseerd is
863 (trekkende god): Hij met onmetelijke tijd
864 (trekkende god): Eerbiedwaardige
865 (trekkende god): Heer van de geëerbiedigde stand
866 (trekkende god): De grijsharige
867 (trekkende god): Hij die behoort tot de grijze haren
868 (trekkende god): De levende
869 De reuzenslang waar de zonne-bark doorheen vaart: De Ka– energie van hem die de goden doet leven.
Tekst boven de twaalf trekkende goden:
<Zij zijn als dusdanig.
Ze slepen deze grote god door de ruggengraat (van de slang) ‘Leven der Goden’.
De eerbiedwaardigen (overledenen) van Ra
die achter hem en voor hem zijn,
zij zijn geboren in de aarde, dag na dag,
na de geboorte van de grote god in het oostelijke deel van de hemel.
Zij gaan binnen in de geheimzinnige beeltenis
van de slang ‘Leven van de Goden’, als eerbiedwaardigen,
en ze komen naar buiten als de verjongden van Ra, dag na dag.
Hun gruwel is te schreeuwen op aarde
en het uitroepen van de naam van de grote god.
Zij zijn in hun eigen lichaam
wanneer zij achter de grote god voortgaan naar de hemel.
Tekst bij de grote slang:
<Deze geheimzinnige beeltenis (van de slang) ‘Het Leven der Goden’
is op zijn plaats van de Onderwereld,
zonder in staat te zijn om ergens anders heen te gaan, dag na dag.
Deze grote god spreekt hem aan in zijn naam van de (de slang)’hij die getwijnd is’,
om soepel te zijn voor de geboorte van de god.
Hij heeft een ruggengraat van 1300 el in lengte,
gemeten naar heilige god-el.
Hij leeft van het geluid van het gemurmel van de eerbiedwaardigen
die zich in zijn ruggenwervels bevinden.
en die uit zijn mond komen, dag na dag.>
In het midden register van het twaalfde uur wordt de zonne-bark door het lichaam van een enorme slang getrokken. Ra, alle goden, de miljoenen en miljoenen dode komen het lichaam van de wereldomcirkelaar bij zijn staart naar binnen. De zonnebark wordt getrokken door een grote groep van twaalf goden (857 t/m 869) en dertien godinnen (870 t/m 882). Als vermoeide oude mensen trekken ze door zijn wervelkolom De namen van de goden verwijzen nog naar de staat van voor hun verjonging. De begeleiden hiërogliefentekst verteld ons dat hun verjonging plaats heeft in de wervelkolom van de slang. Ze komen weer naar buiten uit zijn mond, als verjongde kinderen, zijnde de scarabee Chepri. De inversie van tijd wordt hier gekeerd. Dit is benodigd voor de algehele verjonging.
Namen van de dertien godinnen, scarabee en Shu.
870 (trekkende godin): Zij die sleept
871 (trekkende godin): Zij die de volmaaktheid van Ra aanschouwt
872 (trekkende godin): Zij die Khepri aanschouwt
873 (trekkende godin): Zij die de corpus van haar god aanschouwt
874 (trekkende godin): Vrouw van de verjongden
875 (trekkende godin): Vrouwe van tijd
876 (trekkende godin): De Eeuwigheid
877 (trekkende godin): Zij met levende schouder
878 (trekkende godin): Zij die spreekt op de bark
879 (trekkende godin): Zij die jubileert in haar horizon
880 (trekkende godin): Zij die rust in haar horizon
881 (trekkende godin): Zij die haar god brengt
882 (trekkende godin): Zij die het Oosten beschermt
883 (scarabee kever): Khepri
884 (menselijk hoofd en armen): Beeltenis van Shu
Tekst boven twaalf godinnen, scarabee en Shu:
<Zij zijn als dusdanig:
Zij zijn het die de sleeplijn van de bark van Ra opnemen,
wanneer hij tevoorschijn komt uit de ruggenwervels van (de slang) ‘Het Leven der Goden’.
Zij zijn het die deze grote god in de lucht verslepen
en hem naar de hemelse paden leiden.
Zij zijn het, die maken wat zich in de hemel manifesteert,
zoals wind, kalmte, storm en regen.
wat zij verordenen onder de levenden is wat de grote bar verricht in de hemel.>
De dertien godinnen (870 t/m 882) kijken over hun schouders, evenals de twaalf goden (857 t/m 869) achterwaarts, richting de zonnebark. Samen trekken ze de sleeplijn tot het einde van het register. Hier komen de grenzen van de registers in een boog bijeen.
Boven de laatste drie godinnen staat een reusachtige scarabee kever (883), die de horizon lijkt binnen te gaan. Tijdens dit evenement wordt de zonnegod weer Chepri. Hij rolt de zonneschijf over de gebogen rand heen, welke is afgebeeld als het afgeronde einde van Uur twaalf. Binnen de horizon is een menselijk hoofd en twee armen met een zonneschijf onder het hoofd. Dit stelt de opkomst en wedergeboorte van de zon, aan de oostelijke horizon voor. Hij wordt door Shu (884), de god van de lucht, naar de hemel geheven.