Naam van de grot: ‘Met levende vormen’
Naam van de poort: ‘Die het slepen verbergt’
Naam van de godin: ‘De grote in de Duat’ / ‘Zij die groot is in haar macht’.
Inleidende Tekst bij het vierde uur:
<Tot rust komen door middel van het slepen door de majesteit van deze god,
in de mysterieuze holen van het Westen, ‘Heilig van de Zichtbare Vormen’
Zich zorgdragend voor hen die zich daarbinnen bevinden,
door middel van zijn stem,
zonder dat hij hen ziet.
‘Met levend van Manifestaties’, is de naam van deze grot.
De naam van de poort van deze grot is ‘Die het slepen verbergt’.
De naam van het uur van de nacht die deze grote god leidt is
‘Zij die Groot door middel van Haar Macht’.
Wie dit beeld kent, is iemand die voedsel eet naast de levenden in de tempel van Atum.
Het zijn de geheimzinnige wegen van de plaats Rosetau,
de heilige waterwegen van Imhet (het dodenrijk),
de verborgen poorten in het land van ‘Sokar die op zijn zand is’.
(Dit) geschiedt volgens deze afbeelding die op schrift staat, in het verborgen deel van de Onderwereld,
aan de westzijde van de Verborgen Kamer.
Degene die het weet is iemand die de waar is van wegen,
die de wegen van Rosteau betreedt.
Die het beeld van Imhet (Dodenrijk) aanschouwd.>
In het vierde uur van de nacht, betreden we een geheel nieuw gebied van de onderwereld, een die bijzonder donker en droog is. Plotseling breekt het vruchtbare, waterrijke landschap af. Het gevolg van Ra is aangeland in de woestijn. Weg zijn de levengevende vruchtbaarheid van Wernes en het zachte licht van de velden van Osiris. Het is een dor zandrijk, donker en onbewoond gebied. Het wordt bevolkt door slangen die de passage bewaken. De bewegingen van de slangen zijn onvoorspelbaar. Ze worden o.a. weergegeven met poten en vleugels.
Hoewel de god ook in dit uur aanwezig is, in dit Land van Stilte zoals het ook genoemd wordt, is de duisternis zo intens dat zelfs de Zonnegod de bewoners van de oevers niet meer kan zien. Hij kan alleen hun stemmen horen. Ra roept door de duisternis en voorziet alle wezens van zijn stem, zonder ze te zien. Hij handelt met absoluut vertrouwen, omdat hij niets kan zien, in deze complete duisternis. Niemand antwoordt in het land van de stilte. De gevaarlijkste bedreigingen voor de nachtelijke reis van de zon beginnen nu.
De naam van dit gebied is Rosetau, waarvan de letterlijke betekenis in de oude Egyptische taal “slepen” is. Het is een passage die de weg naar de ‘Poort van doorgangen’ vormt. Het is de ingang en route naar het lichaam van de god Sokar en het graf van Osiris. Sokar is de god met de havikshoofd, god van de doden van de Memphitische necropolis. In zijn rijk loopt de stroom van het leven droog en er is niet genoeg water om de zonneboot over de ondiepten te dragen. De zonneboot is vastgelopen in het ondiepe water en kan niet langer meer over het stromende water worden geroeid. Met zware arbeid, moeten de assisterende goden de bark door het zanderige gebied van dit nachtelijke uur slepen. Hier heeft de Zonnegod zeker de hulp nodig van zijn gevolg. Zonder de ondersteunende aanwezigheid van de vier goden die hem trekken, en en zonder hun touw, zou de continuïteit van de schepping ernstig in gevaar komen.
Zijn bark is getransformeerd in een dubbelkoppige slang, want alleen de slang kan met succes door dit gevaarlijke gebied van de slang-demonen doorkruisen. Verscheidene keren, wordt de reis van de zonnegod geblokkeerd door deuren die de weg versperren, en de lijn van de waterstroom van de onderwereld, die die eerst duidelijk was, wordt onderbroken in een verwarrend, zigzag pad.